Lottie Jones
Welsh Society: Publicity Officer
Dwyt ti'm yn cofio MacsenDoes neb yn ei nabod oMae mil a chwe chant o flynyddoeddYn amser rhy hir i'r cof
Pan aeth Magnus Maximus o GymruYn y flwyddyn 383A'n gadael yn genedl gyfanA heddiw, wele ni
Ry'n ni yma o hydRy'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd
Chwythed y gwynt o'r DwyrainRhued y storm o'r môrHollted y mellt yr wybrenA gwaedded y daran, "encôr"
Llifed dagrau'r gwangalonA llyfed y taeog y llawrEr dued yw'r fagddu o'n cwmpasRy'n ni'n barod am doriad y wawr
Ry'n ni yma o hydRy'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd
Cofiwn i Facsen WledigAdael ein gwlad yn un darnA bloeddiwn gerbron y gwledyddByddwn yma tan Ddydd y Farn
Er gwaetha pob Dic Siôn DafyddEr gwaetha 'rhen Fagi a'i chriwByddwn yma hyd ddiwedd amserBydd yr iaith Gymraeg yn fyw
Ry'n ni yma o hydRy'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd
Ry'n ni yma o hydEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethEr gwaetha pawb a phopethRy'n ni yma o hyd